Kinderen die liegen, leren dit meestal al op zeer jonge leeftijd. Hoewel sommige vormen van liegen onschadelijk of zelfs gepast zijn, zijn andere typen onwenselijk. De sociale oorsprong van liegen is in onderzoek tot nu toe schromelijk onderbelicht. In de vroege kinderjaren leggen gezinnen de basis voor de morele opvoeding van hun kinderen. Ouders liegen soms tegen hun kinderen (bijvoorbeeld: zeggen dat je je kind achterlaat als het zich misdraagt) of in het bijzijn van hun kinderen (bijvoorbeeld: iemand vertellen dat ze een cadeau mooi vinden terwijl ze aan hun kind toegeven dat dat niet zo is). Of en hoe dit ouderlijk liegen invloed heeft op kinderen is onbekend. Eerste onderzoeken laten zien dat wat ouders hun kinderen leren over liegen zelfs tegenstrijdig kan zijn: ondanks het feit dat ouders af en toe liegen tegen kinderen of liegen in hun bijzijn, leren veel ouders hun kinderen dat liegen verkeerd is. Tot nu toe zijn er geen onderzoeken die de oorzaken en gevolgen van deze gemengde boodschappen of “morele dissonantie” in gezinnen hebben bekeken.

Het onderzoeksprogramma Fami-LIES bestaat uit vier onderling verbonden onderzoeksprojecten naar de vroege wortels van liegen in gezinnen. In deze reeks onderzoeken zal ik onderzoeken en proberen te begrijpen hoe en waarom ouders tegen kinderen liegen, hoe en of dit tegenstrijdig is met wat ze hun kinderen leren, en hoe liegen en morele dissonantie een rol spelen in de sociaal-emotionele en morele ontwikkeling van kinderen.